21 October 2006

Güven faktörünün rasyonelleşen iş hayatındaki yeri


Çalıştığınız firmalarda normal koşullarda teklif dahi edilemeyecek uygulamaların “ profosyonelliğin gereği olarak “ cümlesiyle başlanarak bir meşruiyet kazandırılıp , söylenen cümleye yabancılaşarak aktarıldığına şahit olmuşsunuzdur. Profosyonelliğin , etik olmayan bir davranışa kılıf ve savunma olması …

Bir firmada çalışan arkadaşımın aracında araç takip sistemi var , nereye gittiği , kaç dakika kaldığı , hangi hızda gittiği saniye saniye görüntülenebiliyor. Yine bir arkadaşımın bilgisayarında da takip programı var , internette hangi kanala girdiği , kaç dakika kaldığı… Yine geçen gün kaldığım otelde bir tıbbi satış temsilcisinin şirketin verdiği kredi kartı ile ödeme yapması ve ödeme yapıldığında müdürlerinin ödeme yapılan saati görerek otelden geç ayrıldığını görerek savunma isteyecekleri telaşesi. Bir takip sistemine dönüştürülen kredi kartı…

Bu tür ithal uygulamalar ülkemizde çok hızlı yayılıyor. Alt yapısı sağlam olmayan bir ticari kültürde üst yapı her zaman çok daha hızlı değişir , kopye eder. Değişim üst yapıdan , kopye edilerek başlar. Yönetmenin şapka devrimidir kontrol etmek

Yönetemeyen kontrol eder. Bu kontrolün maliyeti ise güven ve sadakat zayıflığı olarak firmaya geri döner. Kontrol sıkılaştıkça çalışan sirkülâsyonu hızlanır ve verimlilik yerini adaptasyon , eğitim gibi daha verimsiz süreçlere bırakır. Kontrol etmenin en iyi yolu verimlilik grafikleridir. Bu şekilde çalışan daha fazla insiyatif alıp sonuca fokuslanabilir . Diğer türlü , çalışan kontrol edenin beklentilerini karşılayacak ritüel çalışmaya yönelir .

Tarif edilen yolda çalışan yeni bir yol bulamaz , amaç takip etmeye , denilen şeyi uygulamaya dönüşür. Araç amaç oldukça bitirmek değil , yapmak asıl hedef haline gelir

TwitterTakip

No comments:

free web site hit counters

Image Hosted by ImageShack.us
 
Image Hosted by ImageShack.us